Ik kan er niets aan doen. Er zijn een aantal woorden die bij mij een allergische reactie oproepen. Eén daarvan, en de meeste mensen die met mij werken weten dat, is het woord LEERKUIL.
Afgelopen week kwam het weer ter sprake tijdens de Zoom meeting van het minitraject ‘Kom in actie’ . Een groepje ouders gaat elke week ( 3x) met mij aan de slag met de vragen en problemen waar zij tegenaan lopen.
In dit geval ging het over een kind dat helemaal niet gezien wordt op school en is de school verder ook niet bereid iets met de hoogbegaafdheid van dit mannetje te doen. Nou, vertelde deze moeder afgelopen week, ze hebben hem nu wèl vertelt dat hij in de leerkuil zit.
In eerste instantie schudde ik alleen maar verbijsterd mijn hoofd. Ik, als beelddenker, zie dan direct een plaatje voor me van een klein manneke dat helemaal alleen, verdrietig onderin een diepe zanderige kuil zit.
Joehoe, de school heeft iets gedaan, het kind heeft te horen gekregen dat het in de leerkuil zit!
Maar goed, de volgende morgen vroeg dacht ik; laat ik toch nog eens kijken of er nog een andere kant aan die leerkuil zit die ik misschien nog niet ken. Misschien heb ik me er nog niet genoeg in verdiept en begrijp ik daarom niet waarom iedereen zo enthousiast is over die kuil. ( Eerlijk gezegd vind ik het woord kuil al heel ingewikkeld, daar heb ik namelijk meteen allerlei associaties bij..)
Dus ik YouTube op. Het favoriete leerkanaal van mijn eigen kinderen En ja hoor, filmpjes genoeg over de leerkuil. De ene kuil was nog dieper dan de andere. Ik begreep na twee filmpjes wel dat er onderin die kuil ook nog een blokkade zit waar je overheen moet klimmen door jezelf af te vragen of je misschien iemand om hulp kunt vragen ( ?? Je zit er toch alleen?) of dat je nieuwe strategieën kunt bedenken om eruit te komen…etc. Bij één van de filmpjes hing er aan de andere kant van de kuil zelfs een touw waarmee het kind de kuil weer uit kon klimmen. Er stond alleen niemand boven op het kind te wachten…
Leren doe je samen, en niet alleen. Dat is tenminste mijn uitgangspunt. Als het kind het niet alleen kan, dan heeft het de ander nodig. Om die ander ( en hulp) te aanvaarden, moet je in verbinding gaan. En om dat te doen zul je je eerst echt veilig moeten voelen. Om jezelf veilig te voelen moet je je begrepen voelen.
Iedereen kan leren zijn/haar kind/leerling te begrijpen. Daar zijn geen ingewikkelde methodes of trucjes voor nodig.
De basisveiligheid is de basis van alle ontwikkeling. Heeft jouw kind gedragsproblemen, gaat het juist steeds meer uit contact, of wordt het met de dag opstandiger?
Daar is iets aan te doen!
Start met mij het 1 op 1 traject van 6 sessies en kijk zelf welke veranderingen jij zelf teweeg kan brengen.
( Afbeelding: Platform mindset)
Comentarios